ส่งสการตานคาบประชุมเพลิงพระคมสันต์ คุณากโร วัดนาก่วมใต้ลำปาง 10/9/2566

งานส่งสการตานคาบประชุมเพลิง พระคมสันต์ คุณากโร (บัวสุวรรณ) อายุ ๓๙ ปี พรรษา ๘ อดีตพระลูกวัดวัดนาก่วมใต้ ต.ชมพู อ.เมือง จ.ลำปาง ตั้งศพบำเพ็ญกุศล ณ ศาลาวัดนาก่วมใต้ ต.ชมพู อ.เมือง จ.ลำปาง วันที่ ๑๐ กันยายน ๒๕๖๖ ประกอบพิธีส่งสการตานคาบประชุมเพลิง ณ สุสานนาก่วมใต้ ต.ชมพู อ.เมือง จ.ลำปาง คนเฮาจักต๋าย วันหนึ่งบ่จ๊า พระเจ้าบอกไว้ ว่าเป็นอนิจจั๋ง เอาเจือกเหล็กกัง มัดไว้บ่หมั้น.ทำมาหากิ๋น เลี้ยงต๊อง เลี้ยงไส้ หื้ออยู่ปอได้ เป๋นวัน กึ๊ดผ่อเต๊อะครับ เหมือนหลับเหมือนฝัน ปะกั๋นตึงวัน จากกันไปจ้อย ชีวิตคนเฮา เปรียบเหมือนหิ่งห้อย บึดแจ้งบึดมอย เป๋นครั้งเจ้นใดบ่ตาย ตึงบ่ได้หยั้ง ก้อยเยะก้อยสร้าง กันไปพ่องขี่ปิ๊กอัฟ กั๊บอ๊กกั๊บใจ๋ พ่องเดินดินไป หัวใจบ่เศร้า พ่องชอบกินเบียร์ พ่องชอบกินเหล้า เอาหยั๋งบ่แน่ สักราย สิ่งแน่แท้ นั่นก็คือ “ความตาย” เป๋นเจ้าเป๋นนาย ขวางอยู่ตางหน้า อนิจา วะตะสังขารา อันว่าสังขารธรรมมันบ่มั้นบ่เที่ยง รู้คว่ำเหงี่ยงไปมา รู้ชะราแตกม้าง บึ้ดนึ่ง ตาย บึดนึ่งเกิด มันบ่ผาเสริฐสักคน ฝูงหมู่คนเตวโลกใต้ ตามพุทธองค์เตเตสไว้ หามีมา เอวังชรา จ มัจจุอธิวัตตันติ ปานิโน อันว่าพญามัจจุราช นี่หนอ มันบ่รั้งไว้ หื้อใด้อยู่เมินดาย กันถึงขีดหมายมาไคว่ บ่ว่าผู้น้อยและผู้ใหญ่ เหล่ายิงจาย ขัตติเย หมู่เจ้านาย และขัตติยะชาติ ตังหมู่นักปราช์เหล่าจีพราม์ ตังบันฑิตผู้ฉลาด ตังนายแพทย์ผู้เก่งการพยาบาล ตังจันทาน หน้อยใหญ่ บ่ว่า คนขี้ไร้ และคนมี ตังเสษฐี ผู้ดีไพร่ เถิงเราจักช่อนตัวไว้ ในหีบและในบุง ในที่สูงที่ต่ำ ในเถื่อนถ้ำคูหา ในโรงยาที่วิเศษ ก่บ่พ้นจากเหตุความตาย มัจจุราช นี่นาไชร้ มันบ่รั้งไว้หื้ออยู่เมินดาย กันถึงขีดหมายมาไคว่ ก็ใด้จักละไว้ ตังสะลี และผ้าห่ม ตังมุ้งม่านและเตียงนอน เงินคำกองก่อโกฏ บ่มีประโยชน์สักอัน อนิจจก๋รรม ต๋ายไปว่าอั้น บ่สมเปิงกวนโศกตุ๊ก เต๋มไห้ปั๋นได ที่ไหนจักลุ้ก ปิ๊กง๊วายได้คืนมา กันจักหว่านเนื้อ เปลื่อยหล้อนอัตต๋า กันมรณา จีวิตขาดบั้น. จักคืนมาแถม บ่มีแม่นหมั้น อันตั๋วคนเฮามนุษย์. หลอนตัดใจ๋เสีย หื้อเสี้ยงวิมุต กร๋รมเก่าหล้างมาตัน" คนตุ๊กคนจ๋น คนมั่งคนมี คนดีคนฮ้าย ก็ต๋ายมอดไหม้เป๋นดิน แม้แต่ตุ๊พระ และผู้ทรงศีล ยังม้วยชีวิน นอนต๋ายคว่ำหน้า หลอนเอาอะหยัง ป้ออุ้ยแม่ป้า แผ่นพระสุธา ยังม้าง บ่าผาบ่าหิน ก้อนเต่าหัวจ๊าง ยังฮู้แตกบ้าง เป๋นฮอย ฮิหาไปเต๊อะ บ่ต้องไปขอย เงินก๋องเต๊าดอย เอาไปบ่ได้ สัพเพ สังขารา อะนิจจา: สังขาร คือร่างกายจิตใจ และ รูปธรรม นามธรรม ทั้งหมดทั้งสิ้นมันไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วดับไป มีแล้วหายไป สัพเพ สังขารา ทุกขา: สังขาร คือร่างกายจิตใจ และ รูปธรรม นามธรรม ทั้งหมดทั้งสิ้นมันเป็นทุกข์ทนยาก เพราะเกิดขึ้นแล้วแก่ เจ็บ ตายไป. สังขารา สัสสะตา นัตถิ สังขารทั้งหลาย เป็นปัจจัย ปรุงแต่งขึ้น เที่ยง แท้ ยั่งยืนไม่มี เป็นอนิจจัง เป็นทุกขัง เป็นอนัตตา ไม่มีตัวตน.... เอวังสังขาราโลกัสสมิง วทันติ อนิจจัง มตกัง ฌาเปมิ ทุกขัง มตกัง ฌาเปมิ อนัตตานัง มตกัง ฌาเปมิหัง ภาวะ มรณะสังฆัง วันทามิหัง ข้าพเจ้าขอน้อมส่งสการดวงจิตวิญญาณของพระคุณเจ้าจงไปสู่พระนิพพานในเบื้องหน้าเทอญ